[:en]Chichilaki is an important part of celebrating Kalanda, a New Year celebration in Guria, which takes place on January 14 (Kalanda is a Roman word and means the beginning of the month). The preparation for Kalanda starts few days before January 14th. At first, a chichilaki is prepared using “Basila’s beads” (named for St. Basili), cutting a branch of a hazelnut or lukewarm (chameleon) tree, removing its bark and synging it on a flame to dry it, and shaping it to resemble oval-shaped tree. It is attached to a post and arranged with leaves of ivy, churchkhela, fruits, silk and candles.
The day before Kalanda starts with harvesting Hornbeam trees. Men would go to the woods and cut the Hornbeam trees, as it is tradition to burn Hornbeam wood in the fireplace on Kalanda. The main ritual begins early in the morning, when the head of the family arranges the house with chichilaki, pork head, Nazuki. They then walk around the house, wine celler and nalyia three times while praising the god of wine “Aguna“.
Gurians have their own Christmas rituals too: baking a Christmas pie and a pie called “Shrine of the Stomach”. Gurian Christmas pie is a half-moon-shaped khachapuri, filled with a pre-cooked egg and cheese. They will bake different size pies for different members of the family; filling it with different amount of egg, depending whether the pie was for the head of the family, for the youngest member of the family or for a guest. Additionally, there is a pie called “Shrine of the Stomach”, which is small, filled with a whole boiled egg and is similar size for everyone. The matriarch of the family will bless people by moving the pie around another person`s belly and head.[:ka]ჩიჩილაკი აუცილებელი გურული საკალანდო ატრიბუტია, კალანდა კი გურული ახალი წელია, 14 იანვარი. კალანდა რომაული სიტყვა და თვის დასაწყისს ნიშნავს. კალანდისთვის მზადებას გურული კაცი რამდენიმე დღით ადრე იწყებდა. ჯერ ამზადებდა ჩიჩილაკს, ანუ ბასილას წვერებს. ამისთვის მოჭრიდა თხილის ან ლუკუმხას (ხეჭრელი) ტოტს, რომელსაც კანს გააცლიდა, ცეცხლზე გარუჯავდა დრეკადობის მისაცემად და შემდეგ ზემოდან ქვემოთ წვრილ ბურბუშელებს აათლიდა და გამოდი- ოდა ოვალური ფორმის ხის იმიტაცია, რომელსაც სადგარზე დაამაგრებდნენ, სუროს ფოთლით, კურკანტელათი, ხილით, ჩურჩხელით, აბრეშუმით, სანთლებით რთავდნენ.
კალანდის წინა დღეს ცხემლისჭრა იყო. მამაკაცები ტყეში ცხემლის საჭრელად წავიდოდნენ, რადგან კალანდა ღამეს ბუხრები აუცილებლად ცხემლის შეშით უნდა ანთებულიყო. მთავარი რიტუალი უკვე გამთენიისას იწყებოდა, როცა ოჯახის უფროსი ხის გობზე ჩიჩილაკს, ღორის თავს, ნაზუქებს და ტკბილეულს დაალაგებდა და სახლს, მარანსა და ნალიას სამჯერ შემოუვლიდა და ღვინის ღვთაება აგუნას ადიდებდა.
გურულებს საკუთარი საშობაო რიტუალიც ჰქონდათ: საშობაო ღვეზლისა და მუცლის სალოცავის დაცხობა. გურული საშობაო ღვეზელი ნახევარმთვარის ფორმის ხაჭაპურია, რომელშიც წინასწარ მოხარშული და შუაზე გაჭრილი კვერცხი დევს. გურულები ღვეზელს სხვადასხვა ზომისას აცხობდნენ და მასში კვერცხიც განსხვავებული როდენობისა იყო. ყოფილა საუფროსო, საუმცროსო, სასტუმრო ღვეზლები. მუცლის სალოცავი იგივე ღვეზელია, ოღონდ პატარაა, შიგნით მთელი კვერცხი აქვს და ყველასთვის ერთი ზომისა ცხვება. მუცლის სალოცავს ოჯახის დიასახლისი დანარჩენებს მუცელსა და თავზე შემოატარებდა და ისე დალოცავდა.[:]